Miss ko na yung araw na hindi ako attached na sa kahit na sino. Tipong araw-araw akong masaya. Walang pinoproblema, walang ineexpect at malabong mag assume dahil nga wala kanamang inaasahan. Nakakamiss yung ganun.
Sana maranasan ko na ulit. Yung masaya ka nalang sa mga nakikita mo sa paligid mo. Yung na appreciate mo na lang yung kasiyahan ng bawat tao. Yung tanggap mo na darating din sayo sa lalong madaling panahon.
Pero yung ma attached sa taong wala kang kapag a pag-asa. Mahirap. Sobrang hirap. Kahit na wala na siyang pakialam sayo. Ikaw tong patuloy na inaalala kung ano yung mararamdaman niya.
Basta, yung ganun.
No comments:
Post a Comment