Ito
yung madalas kong natatanggap na kumento patungkol sa mga blog ko. Ito yung
klase ng kumento na nagpapangiti sa akin sa tuwing nababasa ko. Alam niyo kung
bakit?
Hindi naman
kasi lahat ng “in relationship” ay may natutunan sa pag-ibig. Yung iba nga dyan
di nila alam kung paano ba talaga ang magmahal, sadyang maganda o gwapo lang
kaya nakahanap agad ng kalandian. Sa ibang banda naman, hindi rin lahat ng
single ay walang alam sa pag-ibig. Marami dyan pinili na lang magpakasingle
kahit may option naman na maging taken dahil sa dami na nilang natutunang
lesson patungkol sa buhay pag-ibig.
Maaari
ka din naman kasing matuto sa karanasan ng iba kung salat ka naman sa sariling
karanasan sa pag-ibig. At mas marami kang matututunan sa iba kaysa nakadepende
ka lang sa sarili mong karanasan na napakalimitado lang. Hindi mo naman
kailangan magpakasal ng maaga para maintindihan mo ang buhay may asawa. Hindi
mo naman kailangan mangaliwa upang maintindihan mo yung pakiramdam ng nagtaksil
o pinagtaksilan ng taong mahal mo. At hindi mo rin kailangan mabaliw muna para
maintindihan ang kalagayan ng isang baliw sa pag-ibig. Tama po ba? Sumagot ka!
May mga
tao kasi na kahit walang lovelife pero malawak ang pagkaunawa nila sa pag-ibig.
Minsan nga mas objective silang mag-isip at magbigay ng payo patungkol sa
problema sa pag-ibig. Hindi naman kasi assurance na kung marami ka ng karanasan
eh marami ka na ding alam. Kasi kung ganun man para mo na ring sinabi sa akin
na “the more you get older, the more you become wiser” forgetting the fact na merong
mga matatanda na walang pinagkatandaan. ‘Wag kalimutan na STUPID PEOPLE ALSO
GROW OLD! Yung mga taong paulit ulit ng niloloko pero nagpapaloko pa rin…
Kaya
ang lagi kong sagot sa kanila ay ganito: Huwag ka pong mainip dahil
magkakalovelife din ako at pag nangyari yun baka makakapagsulat na ako ng sarili kong libro. Bili ka ha? :D
No comments:
Post a Comment